Dziecko zawsze jest bezbronne i delikatne. Wierzymy w to, że każdy człowiek przychodzi na ten świat jako ziarno dobra dane przez Boga ludziom. Jednakże, dziecko mimo, że rodzi się jak metaforyczna czysta karta do zapisania w dużej mierze jaki to będzie człowiek zależy od nas rodziców, wujków, cioć czy nauczycieli.
Dlaczego tak ważna jest socjalizacja pierwotna?
Socjalizacja pierwotna to proces wychowania małego człowieka na osobę, która będzie potrafiła funkcjonować w społeczeństwie, która uszanuje normy społeczne i tradycje społeczności w jakiej żyje. To czas na przekazanie młodemu człowiekowi wartości. Tak naprawdę dzieciństwo jest najważniejszym okresem czasowym w życiu człowieka, bo tak jak według powiedzenia czym skorupka za młodu naciągnie, tym na starość trąci. Tak właśnie jest z wychowaniem dzieci. W pierwszych latach dziecko pośrednio i bezpośrednio „uczy się życia” obserwuje relacje międzyludzkie, dowiaduje się czym jest rodzina, określa siebie jako człowieka w sensie takim czy jest ważny czy nie? Czy ma jakieś zalety czy wyłącznie wady? To bardzo ważny czas dla dziecka, ponieważ jest to podstawa dalszego życia, podwalina do określenia siebie jako człowieka dorosłego w przyszłości. Tak naprawdę to w dużej mierze od nas rodziców zależy jak dziecko będzie siebie postrzegać, jeśli bardzo często będziemy dziecko określać „niezdarą” to właśnie tak dziecko będzie się czuło i w późniejszym czasie faktycznie tą niezdarą się stanie. To jak myślimy o sobie determinuje to jak odbierają nas inni, jak „widzi” nas świat? Ważne, aby dać dziecku swobodę działania, a jednocześnie ramy wychowawcze. To co zasiejemy, to zbierzemy – tak jest z wychowaniem dziecka. Jeśli zatrujemy jego myśli, to w przyszłości jako dorosły człowiek te myśli do nas wrócą, wypowiedziane ustami naszego juz dorosłego dziecka.
Proces wychowawczy można porównać do koła, które powoduje że to co dajemy dziecku wraca do nas po pewnym czasie. Dlatego nierzadko mówi się, że dzieci są jak lustro w którym rodzic może się przejrzeć.
Wskazówki, które warto przeczytać!
- Nie wchodź w rolę matki, kiedy jesteś ojcem i na odwrót.
- Spędzaj jak najwięcej czasu z dzieckiem
- Pokazuj dziecku świat, zaciekawiaj go, otwieraj na to co nowe
- Nie oceniaj dziecka
- Słuchaj co dziecko ma Ci do powiedzenia
- Chwal dziecko
- Zrób coś dla dziecko, aby czuło że jest dla Ciebie ważne
- Rób coś wspólnie z dzieckiem
- Wytłumacz czym się zajmujesz, jak wygląda Twoja codzienna praca?
- Bądź po prostu dobrym ojcem, dobrą matką! Wiesz jak to zrobić, więc to zrób jak czujesz!
