Cykl miesiączkowy trwa zwykle od 26 do 32 dni, lecz zdarzają się także cykle krótsze, 25-dniowe i dłuższe, które trwają nawet 36 dni i wciąż są zaliczane do normalnych cyklów miesiączkowych. Jeśli czasami występują wahania o 2-3 dni, jest to sytuacja niebudząca niepokoju, jednak miesiączka nie powinna spóźniać się o więcej niż trzy dni.
Brak miesiączki — po pierwsze potwierdź lub wyklucz ciążę
Nagły brak spodziewanej miesiączki nastąpił chyba u każdej dojrzałej płciowo kobiety i naturalne jest, że jednym z pierwszych pytań, które przychodzą do głowy aktywnym seksualnie kobietom, jest pytanie o ciążę. Aby szybko sprawdzić, czy przyczyną zaburzeń miesiączkowania jest ciąża, można wykorzystać test ciążowy, który wykrywa w moczu obecność hormonu HCG, wytwarzanego przez zarodek po zagnieżdżeniu się w macicy. Taki test pozwala na wykrycie ciąży już nawet 10 dni po zapłodnieniu.
Jeśli nie ciąża to?
Jednak nie tylko „stan błogosławiony” może wpłynąć na zaburzenia miesiączkowania. Inne czynniki związane z gospodarką hormonalną to klimakterium lub choroba. Niedoczynność lub nadczynność tarczycy, guzy na jajnikach, cukrzyca, zespół policystycznych jajników, choroba Alzheimera czy niewydolność ciałka żółciowego mogą być przyczyną braku okresu. Także odstawienie tabletek antykoncepcyjnych może wywołać potrzebę uregulowania gospodarki hormonalnej przez organizm.
Niedożywienie, drastyczne diety oraz nagłe przybranie na wadze i otyłość to kolejne czynniki mające wpływ na zaburzenia miesiączkowania. Miesiączka może się spóźnić w sytuacji kiedy kobieta wykonuje ciężkie treningi siłowe, podróżuje i zmienia strefy czasowe, żyje w stresie i pod presją. Stres powoduje zwiększenie produkcji prolaktyny, czyli hormonu, który występujący w nadmiarze może zatrzymać owulację, a co za tym idzie, wpływa na długość cyklu i zwiększenie ilości hormonów kory nadnerczy. Miesiączka zatrzyma się także jeśli poziom tkanki tłuszczowej u kobiety wynosi poniżej 16%.
Brak miesiączki a menopauza
Jeśli miesiączka się nie pojawia, a dodatkowo mamy do czynienia z uderzeniami gorąca, poceniem, problemami ze snem, wahaniami nastroju, zmęczeniem – może to świadczyć o menopauzie. Klimakterium zwykle rozpoczyna się między 44. a 56. rokiem życia i informuje o zakończeniu okresu płodności u kobiety. Jednak pojawia się coraz częściej także u młodszych kobiet, czterdziestolatki także mogą mieć menopauzę. Nazywana jest przedwczesną lub przedwczesnym wygaśnięciem funkcji jajników. O zbliżającej się menopauzie mogą świadczyć nieregularne, coraz rzadsze krwawienia.
W jaki sposób leczy się długotrwały brak miesiączki?
Braku miesiączkowania nie można lekceważyć, ponieważ długotrwały brak prowadzi do niepłodności i zaburzeń funkcji układu endokrynnego oraz problemów psychicznych. Leczenie jest uzależnione od przyczyny, lecz lekarz zaleci na pewno próby redukcji stresu, zmianę diety, czy rezygnację z intensywnych treningów, jeśli uzna, że to one są przyczyną zaburzeń. Lekarz może także przepisać leki hormonalne, choć nie jest to jedyne rozwiązanie.
